Іс-шараға туған-туыстары, жерлестері, қоғам өкілдері жиналды, деп хабарлайды @Pavlodarnews.kz тілшісі.

Әубәкір Ибраев Қызылтаң ауылында дүниеге келген, 1930 жылдардағы ашаршылықтан аман өтіп, мал дәрігері мамандығына оқып алып, 20 жасында әскерге шақырылған. Қиыр Шығыста Ханка көлінің маңында әскери борышын өтеген. Соғыс бастар алдында оның әскери бөлімін Львовқа жіберді.

– Әкем бүкіл соғысты басынан өткерді. Мәскеуді қорғауға, 1941 жылы қарашада Қызыл алаңда өткен парадқа, Польша үшін ауыр шайқастарға қатысты. Жеңісті сонда, батыста тойлады. Соғыс туралы айтуды ұнатпайтын. Бірнеше жарқын фрагменттерді ғана есіне түсірген, - дейді ардагердің ұлы Марат Ибраев.

Мәскеудің қайта құру кезінде Әубәкір Ибраев генерал Доватордың атты әскер тобына түседі. Дәл осы топтың құрамында ол 1941 жылы 7 қарашада өткен парадқа қатысты.

Майдангердің қызы Нұрсұлу Сәлімбаева әкесін қатал, бірақ әділетті адам ретінде есте сақтаған. Оның айтуынша, ол ерекше күшті адам болған, кроссвордтарды, шахматты, шаңғы тебуді жақсы көретін және балаларға әрқашан уақыт бөлетін.

Ардагердің немересі Әлфараби Имашев архивте құжаттарды жинап, Әубәкір Ибраевтың аттасын тапты - 1945 жылы сәуірде қайтыс болған Қостанай облысының әскери фельдшері.

– Марапатталғандардың қатарында ұлының атын газеттен көрген әкесі оны тірі деп шешкен екен. «Балам, сені күтеміз...» деп хат жазыпты. Кейін атам өзі оған қоңырау шалған. Сол кісі атаммен сөйлесіп, «Даусың да ұқсас екен» деп жылапты, - деп бөлісті Әлфараби Имашев.

Мұрағат деректеріне сүйенсек, Әубәкір Ибраевтің аттасы Берлин маңында жаралы жауынгерді құтқарған кезде қаза тапқан.

Соғыстан кейін Әубәкір Ибраев тағы екі жыл теміржол бөлімшелерінде қызмет етті. 1947 жылы үйге оралды, оны ерлікпен қарсы алды. Өз ауылында оған «Жауынгерлік еңбегі үшін», «Мәскеуді қорғағаны үшін», «Варшаваны азат еткені үшін» медальдарды табыстаған.

Үйіне оралып, ол ауылдық басқару жүйесінде еңбек етіп, тың игеруге атсалысып, егін жинау үшін күресті. 1963 жылы Качир ауданына басшы болып тағайындалып, осында 18 жыл зейнеткерлікке шыққанша еңбек етті.

Аудандық кітапханада өткен еске алу кеші тек құрмет көрсету ғана емес, отбасылық хроникаға айналды. Туыстары ардагер туралы сирек құжаттар, фотосуреттер мен естеліктерден тұратын кітаптың тұсауын кесті. Бүгінде Тереңкөлде аты аңызға айналған жерлесіміздің атында көше бар. Барлығы оны соғыстан сүрінбей өтіп, бар өмірін туған жерге адал қызмет етуге арнаған адам ретінде еске алады.

Анна Уралова

Фото: "Звезда Прииртышья" газетінен